Τα χέρια μου μιλούν πάνω στο λευκό χαρτί*
και διαβάζω τους στίχους μου
στον πόθο της "αἰθέριας ματιάς σου"
καί σε αισθάνομαι ...
Όλα μου καίγονται
στη φωτιά σου !
Κι άν η ζωή μου είχε την διάρκεια
μιάς μόνο σελίδας
και τότε ακόμα θα την γέμιζα
Περισσότερο κι από ένα φυλαχτό
κρατάω την υπαρξή σου
μέσ'τη ψυχή μου ζωντανή
να τη γαληνεύω...
Κάθε αυγή και κάθε δειλινό
παραμιλώ με τ'όνομά σου
που μυρώνει τα χείλη μου
κι η σκέψη μου πάντα κοντά σου...
Η έμπνευσή μου είσαι πάντα
ΕΣΥ !
Θα πάρω το Φώς*
κι ότι έρχεται πέρα από τη γή
ΝΑ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ...!
Μη ρωτήσεις ποτέ πόσο σ'αγαπώ
" δεν έχει όρια το Άπειρο"...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου