... 'ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΏΣΠΟΥ ΝΑ Σ' ΑΝΤΙΚΡΙΣΩ ...
γιατί τα μάτια μου αδιάφορα
θωρούν απ'το πρωί μέχρι το βράδυ
μα όταν κοιμάμαι , στα όνειρα κοιτάζουν μόνο
εσένα,
και με το μυστικά τους φώς φέγγουν μές το σκοτάδι.
Μα εσύ,που η σκιά σου κάνει τους ίσκιους φωτερούς,
τί χάρμα οφθαλμών θα'πλαθε του ίσκιου σου η θωριά,
στη μέρα την ηλιούλοστη με τους λαμπρούς σου φωτισμούς,
αφού έτσι φέγγει ο ίσκιος σου σε όμματα τυφλά;
Τι ευλογία θα 'ταν των ματιών μου ο γλυκασμός,
άν στης μέρας σ'έβλεπαν το φώς το ζωντανό ,
αφού είν' ωραίος στη νεκρή νύχτα ο ίσκιος σου ο αχνός,
σε ύπνο βαθύ ,μάτια κλειστά και λάμψη ζοφερή.
Όλες οι μέρες είναι νύχτες ώσπου να σ'αντικρύσω
κι οι νύχτες μου γίνονται λαμπρές άμα σ'ονειρευτώ...ΣΟΝΕΤΟ 43 ~ ΣΑΙΞΠΗΡ ~ ΠΕΡί ΈΡΩΤΟς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου