...ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ...

Θυμάμαι, εκεί καθόσουνα,αγνάντευες τη φύση.
Μια συμβουλή, ήταν πάντα εκεί, να μου χαρίσεις.
Οι τσέπες σου, γεμάτες αγάπη,το πατρικό σου χάδι,
έφερνες την άνοιξη όταν γυρνούσες σπίτι.
Κρυφή πληγή στα στήθια μου,το αίμα της με πνίγει.
Κύτα να ιδείς τί πόνο, τί καημό,που κρύβω εγώ για σένα.
Πόσες φορές σ'αποζητώ,απόκριση καμμιά...
Απ'την ημέρα που'φυγες μίσεψες την πνοή μου.
Της αυγούλας τη δροσιά,τη γιορτινή σου χάρη,
πόσο βαθειά τα νοσταλγώ...
Τ'αλλιώτικο φεγγάρι.
Κατάρα στον δικό σου Χάροντα,που ήρθε να σε πάρει...  

...Η Ψυχή ενός Αγγέλου που έμεινε στη Γή...

Ούτ'ενα φύλο απόμεινε από το γιασεμί,
στην ανθισμένη μυγδαλιά,το πρώτο καρδιοχτύπι.
Κυτούσα ολόγυρα,τις πρώτες παπαρούνες,
στις μαργαρίτες ξάπλωνα κι έφτιαχνα στεφάνια.
Και η ψυχούλα αγκάλιαζε,τον ουρανό,τη φύση...
Πώς με θωρούν κατάξεροι του έρωτα οι κήποι.
Κατακλυσμοί τα δάκρυα που βρήκανε αφορμή
αβύσσους να γεμίσουνε απ'άδειο καρδιοχτύπι.
Πίσω απ'τις γρύλλιες των κλειστών παλιών παραθυριών
που άλλοτε καθόμουνα κι αγνάντευα τα αιθέρια,
όνειρα έστελνα και σκέψεις,γράμμα στο Θεό...
Η νύχτα ήρθε,σκεπάζωντας το φώς τόσων κεριών*
κι ένας τοίχος μισητός,μου έκρυψε τ'αστέρια.
Πόνος μου κάθε λούλουδο όπου έχει μαραθεί
στον κήπο,που τον νέκρωσε των θάνατων η λύπη.
Κι εσύ ,Θεέ ,δεν βλέπεις που σου στέλνω απ'την Ψυχή,
πύρινα γράμματα εμπρός, στο θρόνο σου και σου ζητώ βοήθεια...
Λύσε απ'το μενταγιόν,τους κόμπους ,
που μου χάρισες,μια νύχτα στ'όνειρό μου.
Κάνε μια φορά στ'αλήθεια ,ανθός να ξαναρθεί,
σαν πρωτοβρόχι ,απ'τον δικό σου τόπο.
Σύ γνωρίζεις τι μου λείπει ... Στο ζητάω χρόνια τώρα...!!! 

...Όταν ΕΙΣΑΙ ερωτευμενάκι...!!!

Πρέπει να καταβάλουμε ιδιαίτερη προσπάθεια
για να γευτούμε την ομορφιά του γαλανού ουρανού;
Πρέπει να εξασκηθούμε για να είμαστε ικανοί να την απολαύσουμε;
Όχι,απλώς την απολαμβάνουμε...!
Κάθε λεπτό,κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας μπορεί να είναι έτσι.
Όπου κι άν είμαστε,οποιαδήποτε στιγμή,έχουμε την ικανότητα
να χαρούμε τη λιακάδα,την παρουσία ο ένας του άλλου,
ακόμη και την αίσθηση της αναπνοής μας.
Δε χρειάζεται να φτάσουμε στην Ιαπωνία,
για ν'απολαύσουμε τον γαλάζιο ουρανό,ένα όμορφο τριαντάφυλλο,
μια δροσερή πηγούλα.
Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε στο μέλλον
για ν'απολαύσουμε την ανάσα μας.
Μπορούμε να νιώθουμε όλα αυτά τα όμορφα γήινα πράγματα εδώ και τώρα...!
Άν όμως είσαι κι ερωτευμενάκι τότε όλα αυτά τα όμορφα γίνονται μια αστερόσκονη μαγική,
που σε τυλίγει από την κορυφή ώς τα νύχια,μέσα στο κάθε σου κύταρο καί
λαμπιρίζει στο φώς του ήλιου και στο φώς των αστεριών και της σελήνης...!!!

...ΖΗΣΕ...!!!

Ένα εκατοστό του χρόνου είναι ένα εκατοστό χρυσού.
Μην το σπαταλάς.
Νιώσε πόσο πρόσκαιρο είναι.
Το χθές έχει φύγει.
Το αύριο μπορεί ποτέ να μην έρθει...
Υπάρχει μόνο το θαύμα αύτής της στιγμής.
Απόλαυσέ το , είναι ένα Δώρο...!!!
Ζήσε την κάθε σου στιγμή σαν να ήταν η τελευταία σου...!!!

...ΜυΣΤΙΚή ΑΠόΔΡΑΣΗ...

Στο κέντρο της πιό ανήσυχης καρδιάς
υπάρχει ένα μέρος γαλήνιο,πέρα απ 'τον χρόνο,
που δεν μπορούν η φθορά και η απώλεια να το αγγίξουν.
Εδώ,σε τούτη την ηρεμία βρίσκονται η ανάπαυση και η επούλωση.
Τίποτε απ'όσα μας πονούν,απ'όσα μας φοβίζουν,δεν μπορεί ν'άλλοιώσει
την τελειότητά του.Μπές σε αυτό το μέρος και γνώρισε τον σκοπό της
ζωής σου-όχι τα πλούτη ή τη φήμη-μα την αναγνώριση της ενότητάς σου
με όλα τα πράγματα.Καθετί που'χεις αγαπήσει βρίσκεται εδώ.
Όλη η ευτυχία.Όλα τα καλά.
Κανένα ζωντανό στοιχείο δεν έχεις χάσει.
Κανένα κακό δεν μπορεί να επιζήσει σε τούτη τη διαυγή λαμπρότητα...!!!

Αποφθέγματα ηθικά ... Ενταύθα !

 ✿⊱╮Ένα τριαντάφυλλο,που προσφέρουμε σε κάποιον όσο ζεί,
έχει μεγαλύτερη αξία απο ένα σωρό στεφάνια μετά το θάνατό του.
Φλασάκια αγάπης πρός τον πλησίον μας ,
κάνουν πολύ καλό στις ψυχούλες μας τελικά...!!!
Αφήστε τους ζώντανούς ,κι όχι τους νεκρούς,να μας κατακρίνουν μόνιμα !!!
Το θέμα είναι πώς θα βρούμε την όποια δύναμη να τους συγχωρέσουμε...
Απέναντι στον Δημιουργό μας ,πρέπει να έχουμε καρδιά τέκνου.
Απέναντι στον πλησίον μας ,καρδιά μάνας.
Απέναντι στον Εαυτό μας ,καρδιά Δικαστή ...!!!
Όταν πονάς μη περπατάς σε δρόμους πατημένους.
Διάλεγε κάποια ερημικά μονοπάτια,μακριά από τους συνανθρώπους σου.
Μονάχος σου...
Κάτω από τον ξάστερο ουρανό,σε κάμπους ανθισμένους,
προσευχήσου στον Σύμπαν  εμπρός στα μάτια των αστεριών του...
Κι όταν το γλυκοχάραμα ξυπνούν τα ρόδα και οι κρίνοι,θα δείς πόσο
σε γιάτρεψε εκείνη η μικρή προσευχή από καρδιάς,...

...ΜισοτελειωμένΟ ΌνειρΟ...

Ακόμη κι άν κάτι μείνει μισοτελειωμένο...
Ο καθένας μας πρέπει να βρεί χρόνο
να καθίσει ακίνητος και να κοιτά,
τα φύλλα ν'αλλάζουν εποχές και χρώματα !

...ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ...

Απόψε πώς σιγούν τ'αστέρια!
Ούτ΄ένα πλάνο απόψε φώς.
Και των ματιών σου τα παρτέρια
πώς με κοιτούν απόψε,πώς!


'Ολα θαρρείς και καρτερούνε
μια κίνηση μές στη σιωπή
Στην αγκαλιά σου να ριχτούνε
το στόμα Σ'ΑΓΑΠΩ να πεί!

...Εύψυχον...

Άν , κάτι ζωντανεύει στις Ψυχές των Ανθρώπων,
Εξαιτίας σου...
Τότε έχεις κάνει ένα βήμα πρός την Αθανασία !!!

...ΑΛΛΑΞΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...!!!

Όταν το φεγγάρι ζωγραφίζει τη θάλασσα με αυτό το χρυσό χρώμα, εγώ τραγουδάω τη μπαλάντα της αγάπης μας τόσο σιγά, τόσο μοναχικά, σαν ψέλλισμα μελλοθανάτου που κάνει την τελευταία του ευχή... θα ήθελα να είχα τη δύναμη να την τραγουδήσω τόσο δυνατά, τόσο όσο να φτάσει στα βάθη της ψυχής σου, να βρει το μονοπάτι της καρδιάς σου...
Να την κάνω να ζήσει στον κόσμο του ονείρου... Τώρα η νύχτα φεύγει μακριά...
Κράτα με στα χέρια σου μια μέρα ακόμα, στο ορκίζομαι ότι μόνο αυτό ζητώ...
Η αγάπη είναι παντού, όμως στιγμές σαν κι αυτή υπάρχουν μόνο λίγες...
Ναι, είμαι εδώ αυτή που σε αγαπά ζητώντας άλλη μια μέρα...
Σίγουρα ξέρεις πως άλλαξες τη ζωή μου για πάντα...

...Σ' 'ΑγαπΩ...!!!

Μια καρδιά…(την φυλάει μέσα της μια άλλη καρδιά )...Είναι τα κομμάτια που ταίριαξαν  από τον καθρέφτη του Σύμπαντος.... 

ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑΚΙΑ  ...ΝΤΕ*ΖΑ*ΒΟΥ...

Σ’αγαπώ στο βάθος, πλάτος και ύψος
που η ψυχή μου δύναται να φτάσει, σαν ψάχνει αόρατη
να βρει το τέλος του Είναι και της Χάρης της ιδανικής.
Σ’αγαπώ στο επίπεδο της ταπεινότερης
καθημερινής ανάγκης, κάτω απ’τον ήλιο ή του κεριού το φως.
Σ’αγαπώ ελεύθερα, όπως παλεύουν οι άντρες για το Δίκιο.
Σ’αγαπώ αγνά, όπως απεχθάνονται τον Έπαινο.
Σ’αγαπώ με το πάθος που έντυνα
παλιά τις λύπες μου και με την πίστη
των παιδικών μου χρόνων.
Σ’αγαπώ με μιαν αγάπη που νόμιζα πως έχασα
μαζί με τους χαμένους μου αγίους- σ’αγαπώ με την ανάσα,
τα χαμόγελα, τα δάκρυα όλης της ζωής μου!- και αν ο Θεός ορίσει
θα σ’αγαπώ περισσότερο μετά το θάνατο.

...Επιθυμίες...!

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά-
έτσι οι επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν, χωρίς να αξιωθεί καμιά
της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό.

Κ.Π. Καβάφης

...Διαρκής Άναζήτηση...

Του ποιητή ολόκληρη να μη δοθείς
ούτε και να τον αγαπήσεις πρέπει.
Βλέπει πιο μακριά και καθαρά απ΄όσο εσύ μπορείς
αλλά προς μια και μόνη στράτα ο νούς του ρέπει.

Ούτε σ’ αυτόν που για την πάσα αλήθεια ξέρει,
πρέπει να δείξεις και τυφλή εμπιστοσύνη,
βλέπει τριγύρω, αλλά στα κοντινά τα μέρη.

Το μάτι του θολό,
το φως το μακρυνό δε διακρίνει.
Κι αυτό που γράφει πρόσεξε τί θα σου πει,
και ζύγιασε τα λόγια του ακλόνητη
όμως η πίστη σου για αυτό που σου ζητεί
ας είναι λίγο ακριβή κι έτσι δυσκολοδώρητη.



Κι εκείνος που τα χίλια μυστικά της φύσης.
θα απλώσει στο τραπέζι σου μπροστά,
αν σου ζητήσει σα θεό να τον τιμήσεις.
πες του: Μυριάδες τ’ άγνωστα και χίλια τα γνωστά.

Κι αν γύρω σου γυαλοκοπά μια κάποια αλήθεια,
κι όλοι σ’ αυτήν έχουν στραμμένο το κεφάλι,
σπρωγμένοι έντεχνα από ειδικούς και από συνήθεια,
μη γίνεις μπαίγνιο του συρμού, ν’ αντισταθείς και πάλι.

Έχε δική σου γνώμη σ’ όλους του καιρούς,
μη γίνεσαι οπαδός μια όποιας άλλης,
ψάξε καλά, διάβασε, άκου τους σοφούς,
κι αν την αλήθεια βρεις, να μη διστάσεις να αμφιβάλλεις.

Αν θες τον ήλιο για να δεις
μη σκύψεις το κεφάλι σε πηγάδι,
κοιτά ψηλά στον ουρανό, κι αν δεν μπορείς,
ξέρε τουλάχιστον, της θέσης το σημάδι.

ΔΗΜ. Β. ΚΙΣΣΑΣ

...'Aργοπεθαίνει...by Pablo Neruda

...Το πρωτοδιάβασα,μονταρισμένο, σε εικόνα μαζί  με  μουσική στο youtube...

Μου το είχαν αφιερώσει...ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ...έναν ανεξήγητο πόνο,στο στήθος μου,στο μέρος της καρδιάς ή της ψυχής...Μελαγχόλησα...Δεν αρνούμαι ό,τι με άγγιξε...! Έτσι γνώρισα το ποιήμα "Αργοπεθαίνει" του Πάμπλο Νερούντα...!

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλά σε όποιον δε γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο ϊ
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα
για να κυνηγήσει ένα όνειρο
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον,

μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δε διαβάζει, δεν ακούει μουσική,
όποιος δε βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτα του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του
ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δε ρωτά για πράγματα που δε γνωρίζει.

Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό γεγονός της αναπνοής
Απόδοση από τα ιταλικά Βασίλης Χατζηγιάννης

...Πλατεία VS Γιάφκα...;;;

Πυθαγόρας ο Σάμιος

Προτίμησε να 'χεις δύναμη περισσότερη στην ψυχή παρά στο σώμα.

Πλάτωνας

Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε πολύ για το τι θα πει για μας ο κόσμος, αλλά τι θα πει εκείνος που ξέρει καλά για τα δίκαια και τα άδικα

Ευριπίδης

Όταν ο λαός εξείγειρεται και παραδίνεται στην οργή του, είναι μια φλόγα σφοδρή που μάταια προσπαθεί κανείς να την σβήσει

 

Δημόκριτος

Όποιος νικέται απο το χρήμα είναι αδύνατο να γίνει ποτέ δίκαιος

 

Διογένης ο Κυνικός

Βλέπω πολλούς να ανταγωνίζονται και να τρέχουν εδώ κι εκεί, δεν βλέπω όμως κανένα να αγωνίζεται για την απόκτηση της αρετής

 

Ισοκράτης

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία".

 

Διονύσιος Σολωμός

Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές .

 

Ιωάννης Μακρυγιάννης

Υπερασπισθήτε την Ελλάδα το έθνος στό οπόιο οφείλομεν τα φώτα μας , τάς έπιστήμας μας , τάς τέχνας μας και όλας τας αρετάς μας .Κι Όσο αγαπώ τήν πατρίδα μου δέν αγαπώ άλλο τίποτας. Νάρθη ένας νά μού ειπή ότι θά πάγη ομπρός ή πατρίδα, στέργομαι νά μού βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ότι άν είμαι στραβός, καί ή πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει, Αν είναι ή πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να χω, στραβός θανά είμαι. Οτι σ αύτείνη θά ζήσω,δέν έχω σκοπόν νά πάγω άλλου .

 

Κωνσταντίνος Καβάφης

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις …

 

'Aλεξανδρος Πούσκιν

Τις περισσότερες προσπάθειες που κάνουν οι άνθρωποι τις κάνουν απ' την αγάπη τους προς τον έπαινο, καθώς παθαίνουν τις μεγαλύτερες καταστροφές για την αγάπη τους προς τις απολαύσεις .

Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες…!!!

 

 

...ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ...Ζαν - Ζακ Ρουσσώ

Ό άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος ...
άλλά παντού είναι σκλαβωμένος και αν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του κύριο των άλλων, δεν παύει νά είναι πιο σκλάβος απ’ αυτούς…

«Αναλαμβάνω κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν, ούτε και πρόκειται να βρει στο μέλλον μιμητές. Θέλω να δείξω στους συνανθρώπους μου έναν άνθρωπο σε όλη τη φυσική του αλήθεια, κι ο άνθρωπος αυτός θα είμαι εγώ. Μόνο εγώ. Την καρδιά μου τη νιώθω και τους ανθρώπους τους ξέρω. Δεν μοιάζω με κανέναν από όσους συνάντησα. Τείνω να πιστεύω πως δεν μοιάζω με κανέναν από όσους υπάρχουν. Κι αν δεν είμαι καλύτερος, είμαι οπωσδήποτε αλλιώτικος. Το αν η φύση έκανε καλά ή άσχημα που έσπασε το καλούπι μες στο οποίο με έχυσε είναι κάτι που δεν μπορεί να το κρίνει κανείς προτού με διαβάσει».

...Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΦάΡΟΥ...

...Εσύ Γυναίκα βαφτισμένη...
Από την προσμονή,στην προδοσία...
Από το παρελθόν, στο παρόν...
Απαρνήθηκες τη γλώσσα των Ανθρώπων,
και δέχτηκες την γλώσσα των πουλιών...
Αφουγκράζεσαι...
Τον Άνεμο,τα Κύματα,
το θρό'ι'σμα των φύλλων,που σου τραγουδούν
άλλοτε γλυκά κι ειρηνεμένα σαν νανούρισμα,
κι άλλοτε αγριεμένα σαν Θεών Κατάρες...
Στα ξέμπλεκα μαλλιά σου,
ρίχνεις την άμμο τη χρυσή,
κολλά πάνω σου αστρόσκονη...
Παίρνεις ένα κοχύλι και το ρωτάς...
Αφουγκράζεσαι και περιμένεις...
Απαντήσεις από μέσα του βαθειά, ν'ακουστούν...
Μία  απάντηση στο Αιώνιο Μεταθάνατον ερώτημα...!
Ρωτάς για ιστορίες,για εποχές,που εναλλάσονται,
οι πρωταγωνιστές πώς παραμένουν οι ίδιοι...
Παραβίασαν τα Σύνορα του Χρόνου στο  
Όνομα της Αγάπης...!!!
Οραματίζεσαι κάτω από τον
Υπέροχα Χλωμό Φωτεισμένο  Φάρο σου,
Κυρά μου...!

...ΤΗς ΑΓΑΠΗς ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ...

-Αν ανοίξετε την καρδιά σας και δεν βρείτε μπουμπούκι, σίγουρα ένας σπόρος θα υπάρχει...

ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ..

ΣΕ ΧΑΙΔΕΥΩ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ..

ΜΙΑ ΑΠΑΛΗ ΜΕΛΩΔΙΑ..

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ..

ΕΝΑ ΑΝΑΠΟΦΕΚΤΟ ΠΑΘΟς..

ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΛΑΘΟς..ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΦΕΥΓΑΤΗ..           

ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΥΡΩΔΑΤΗ..

ΕΝΑ ΚΕΝΤΗΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ

ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΝΑΜΕΝΟ ΦΛΟΓΕΡΟ ΚΑΝΤΗΛΙ

ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΣΑΙ;;;;

ΔΕΙΛΟ ΠΟΝΤΙΚΙ...!!!

...Μιά Μεγάλη Καρδιά γεμίζει με Ελάχιστα...!!!

Ώ ! Άνθρωπε καμωμένε από συγκρούσεις...
Τα Αντίθετα στο Σύμπαν,
συνταιριάζουν υπέροχες συμφωνίες,
στις συμπεριφορές μας,στα συναισθήματά μας.
Συνεχώς γρονθοκοποιούνται...
Πολεμάς τον μισητό, μειονεκτικό εχθρό...
ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
Που επιζητά αφορμές να μεταφέρει την οργή του έξω...
Την αυτοτιμωρία που επιδιώκει 
την μετατρέπει σε τιμωρία κατά του πλησίον, 
και όσο πιό απλός και αγαθός είναι ο απέναντι,
τόσο του θυμώνουμε,όπως θυμώνουμε με τον 
καθαρό καθρέφτη,κι όταν τον κοιτάμε,
μας στέλνει πίσω ένα τέρας...! 

...Η Καρδιά μου είναι συντονισμένη με τη Γαλήνη που η Ακινησία Της Φύσης μού Εμπνέει...!

Κόιταξε αυτή τη μέρα ! Γιατί είναι η ζωή,
η ίδια η ζωή της ζωής.
Στη σύντομη διάρκειά της υπάρχουν όλες οι μορφές
και οι πραγματικότητες της υπαρξής σου.
Η επιτυχία της ανάπτυξης, το μεγαλείο της πράξης,
η λαμπρότητα της ομορφιάς...
Γιατί το χθές είναι ήδη ένα όνειρο
και το αύριο μόνο ένα όραμα,
μα το σήμερα,άν το ζείς καλά,
μετατρέπει κάθε χθές σε όνειρο ευτυχίας,
και κάθε αύριο σε όραμα ελπίδας.
Κοίταξε καλά,λοιπόν αυτή τη μέρα !
Έτσι είναι ο Χαιρετισμός της Αυγής !!!

...Πηγές που ποτέ δεν στερεύουν...!

Μέσα μου
είναι εκεί όπου ζώ μοναχή μου,
κι αυτό είναι το σημείο όπου αναζωογονείσαι
κι έτσι οι πηγές σου ποτέ δεν στερεύουν !!!

...ΣΑΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ...!

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ
ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ...
ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΦΛΕΒΑ...
ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΛΜΟ...
ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΠΕΡΑ
ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ...
ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ,
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ,
Ο ΕΝΑΣ ΘΑ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ
ΘΑ ΓΕΥΕΤΑΙ  ΑΛΜΥΡΑ...!
ΔΥΟ ΩΡΑΙΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΜΕΓΑΛΩΜΕΝΟΙ,
ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΛΩΝΟ,
ΔΕΙΧΝΟΥΝΕ ΔΥΟ ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ...
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΖΕΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ,ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ
ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ
ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ...
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΙ,
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ,
ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ Ν'ΑΝΤΕΞΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ...
ΤΟ Ν'ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ Σ'ΑΓΑΠΑ
ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΥ ΣΟΥ
ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΧΑΡΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙΣ
ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ...!