Του ποιητή ολόκληρη να μη δοθείς
ούτε και να τον αγαπήσεις πρέπει.
Βλέπει πιο μακριά και καθαρά απ΄όσο εσύ μπορείς
αλλά προς μια και μόνη στράτα ο νούς του ρέπει.
Ούτε σ’ αυτόν που για την πάσα αλήθεια ξέρει,
πρέπει να δείξεις και τυφλή εμπιστοσύνη,
βλέπει τριγύρω, αλλά στα κοντινά τα μέρη.
Το μάτι του θολό,
το φως το μακρυνό δε διακρίνει.
Κι αυτό που γράφει πρόσεξε τί θα σου πει,
και ζύγιασε τα λόγια του ακλόνητη
όμως η πίστη σου για αυτό που σου ζητεί
ας είναι λίγο ακριβή κι έτσι δυσκολοδώρητη.
Κι εκείνος που τα χίλια μυστικά της φύσης.
θα απλώσει στο τραπέζι σου μπροστά,
αν σου ζητήσει σα θεό να τον τιμήσεις.
πες του: Μυριάδες τ’ άγνωστα και χίλια τα γνωστά.
Κι αν γύρω σου γυαλοκοπά μια κάποια αλήθεια,
κι όλοι σ’ αυτήν έχουν στραμμένο το κεφάλι,
σπρωγμένοι έντεχνα από ειδικούς και από συνήθεια,
μη γίνεις μπαίγνιο του συρμού, ν’ αντισταθείς και πάλι.
Έχε δική σου γνώμη σ’ όλους του καιρούς,
μη γίνεσαι οπαδός μια όποιας άλλης,
ψάξε καλά, διάβασε, άκου τους σοφούς,
κι αν την αλήθεια βρεις, να μη διστάσεις να αμφιβάλλεις.
Αν θες τον ήλιο για να δεις
μη σκύψεις το κεφάλι σε πηγάδι,
κοιτά ψηλά στον ουρανό, κι αν δεν μπορείς,
ξέρε τουλάχιστον, της θέσης το σημάδι.
ΔΗΜ. Β. ΚΙΣΣΑΣ
